.jpg)
Geldtekort nekt 49er-ambities Nieuwenhuis/Van West
donderdag 18 maart 2010
Groot was hun ambitie, maar vooralsnog parkeren Pim Nieuwenhuis en Ferdinand van West hun 49er skiff in de garage. De overstap van de catamaran naar de voor Nederland onconventionele olympische klasse mag niet zo zijn. Het duo nam deze winter met steun van Zwitserleven en het Watersportverbond deel aan het WK 49er, maar wist zich niet direct in de gold fleet te worstelen. Door geldgebrek zijn de topzeilers nu genoodzaakt om hun campagne stop te zetten.
De zoektocht naar sponsoren leverde tot nog toe niets op en hun 49er-plannen vallen buiten de structuren van het Watersportverbond. Hoewel Nieuwenhuis jarenlang als bemanning zeilde, waagt hij zich thans als stuurman aan de nieuwe uitdaging. Die overgang vergt tijd. Als team konden de mannen terugvallen op een grote dosis aan ervaring in zowel de 49er als andere high performance klassen. Helaas vindt het project van oud-olympiër Pim Nieuwenhuis (5de bij de Spelen in 2008) toch een vroegtijdig einde wegens een tekort aan ondersteuning en financiële middelen.
Pim Nieuwenhuis: “Het is zonde dat dit project op deze manier strandt. Het moeilijkste van deze campagnes is het aan de startlijn verschijnen. Dat is zonder support van een geldschieter of het Watersportverbond niet eenvoudig. We hebben onze stinkende best gedaan om het voor elkaar te krijgen en we geloven heilig in onze mogelijkheden als team. Echter, het spaarpotje is leeg en terwijl de rest van het veld doortraint voor het seizoen 2010, staan wij stil. Natuurlijk doet dat pijn en het is teleurstellend dat het nog niet is gelukt.”
Vier jarencyclus
Volgens de oud-Tornadozeiler valt het gebrek aan ondersteuning te wijten aan de vier jarencyclus van de Olympische Spelen: “Er wordt in dit stramien gedacht, terwijl ik gewoon in die klasse wil zeilen. Het WK 2013 vind ik ook interessant. Het Verbond denkt eveneens in dat stramien, want ze krijgt geld van NOC*NSF op basis van het aantal behaalde medailles bij de Spelen. De doelstelling is dus eremetaal halen en daarom gebeurt er in de overige klassen zo weinig. We doen wel alsof de skiff nieuw is, maar de 49er is er al sinds 1997. Ik zou een bredere taakomschrijving willen zien, dus een betere verdeling van het geld over de klassen. Er wordt momenteel niet op de lange termijn geïnvesteerd. Nu gaat er een bak aan ervaring in de Tornado, F18 en 49er zomaar verloren. Dat snap ik niet..”
Bouscholte: ‘Resultaat gestuurd’
Technisch Directeur Topzeilen, Hans Bouscholte, beaamt dat de verdeling van financiën door resultaten wordt gedreven. “We gunnen het Pim en Ferdinand, maar we zitten aan de limieten van NOC*NSF vast. Als die niet worden gehaald, krijgen we geen geld en 70% van ons budget komt bij NOC*NSF vandaan. Als er in de 470 wordt gescoord, krijgen we daar geld voor. Dat kunnen we dan vervolgens niet voor een andere klasse gebruiken. Als Pim en Ferdinand zich bij de eerste acht op de geschoonde lijst hadden gevaren, was het een heel ander verhaal geweest.” Toch wordt soms van dit principe afgeweken. Bouscholte legt uit waarom: “De reden dat bijvoorbeeld de Laser Standard wel zonder limieten tot de Delta Lloyd Kernploeg behoort, is dat dit wereldwijd een sterke klasse is. De filosofie van het Verbond is dat uit de Laser de talenten komen. Als je in die boot redelijk goed bent, kun je makkelijk doorstromen naar andere disciplines. Ook de 49er. Bovendien verwachten we dat één van de huidige Laser-kernploegleden bij de heren in 2016 een medaille gaat halen.”
Terug in de studieboeken
Voor Ferdinand van West bleek de financiële onzekerheid uiteindelijk een breekpunt: “Na 5 jaar proberen met verschillende teamsamenstellingen had ik samen met Pim eindelijk de stijgende lijn te pakken en het gevoel dat we resultaten konden gaan neerzetten. Het ontbreken van voldoende budget dwingt ons tot het stoppen van onze 49er activiteiten. Jammer, want de 49er blijft de gaafste boot die er is en het is zonde dat wij niet onze kwaliteiten voor Nederland in deze klasse kunnen laten zien. Ik overweeg nu om verder te gaan studeren en mijn Master te halen aan de Universiteit van Southampton in Yacht design en inderdaad met het accent op High performance! Mijn Olympische droom geef ik echter niet zomaar op. De Spelen van 2012 lijken misschien onmogelijk, maar in 2016 is zijn er weer Olympische spelen!”
Parttime verder
Het duo zal actief blijven in verschillende klassen en zal ook in een aantal 49er series aan de start verschijnen. Alleen wel met andere ambities, die passen bij een parttime team. “In de tussentijd zal er een beetje geld verdiend moeten worden”, aldus Pim Nieuwenhuis, die vorige week in Palma het Belgische 49er-team coachte. “Verder weet ik echt even niet wat ik ga doen. Een berg en drie geiten is ook door mijn hoofd gegaan. Het is zo vermoeiend om steeds zo te moeten knokken.” Nieuwenhuis zucht eens en blijkt dan alweer te kunnen relativeren: “Desalniettemin zullen we doorgaan met het werken aan budget om zeilprojecten te realiseren in de high performance klassen; de boten van de toekomst!”
Skiff- en catopleiding
Dat zien ze ook bij het Watersportverbond, dus wordt er volgens Bouscholte wel degelijk nagedacht over een opleidingstraject in de skiffs: “We richten ons nu op de klassen met een brede top, maar proberen op de lange termijn ook goede keuzes te maken. Er is een plan om met de 29er wat te gaan doen, maar ik kan nog geen uitspraak doen over wanneer dit gaat gebeuren. Simpelweg omdat het nog niet concreet is, maar er gaat een opleidingstraject komen. Misschien in combinatie met de multihulls. Het zou helpen als de ISAF volgend jaar beslist om die twee een olympische status te geven. Ik vind persoonlijk dat het onlogisch is dat de cats bij de Spelen van 2012 ontbreken. Die mening wordt overigens gedeeld door het Watersportverbond.”
Een door het Watersportverbond aangestuurd 49er-traject zit er voorlopig niet in, zo laat Bouscholte weten: “Daarvoor is een brede opleiding nodig en daar krijgen we de middelen niet voor. Zeilers en teams die buiten de limieten vallen, moeten gelden van buitenaf aantrekken. Ook al willen we helpen, we kunnen het niet. Tenzij ze zelf een partner vinden, zoals Marcelien de Koning in de RS:X. Bij haar is het een combinatie van eigen sponsors en fondsen van het Verbond.”
